Kanskje ikkje akkurat rett bruk av ordet, men det var det som falt ned i hovudet som nødvendig tittel på dette blogginnlegget.
Buksa er frå eige mønster som sist, og stoffet er mønstra babycord. På denne klipte eg buksedelene 6 cm kortare på beina enn i orginalmønsteret. Oppe i livet laga eg ei linning av to stykker like breie som hhv fram- og bakstykke (bakstykket er ørlitt breiare) x 8 cm. Inne i linninga har eg ein 3 cm brei strikk som eg sydde fast på buksa sammen med linninga. På den måten vrir den seg ikkje i bruk eller vask.
Buksa gir godt bevegelsesrom til tross for at stoffet ikkje er elastisk. Eg vurderte å sy på volang eller blondekant nede, men bestemte meg for at mønsteret i stoffet var meir enn nok pynt i seg sjølv på denne.
Lengda på buksa er heilt perfekt i sommarvarmen. Kort nok til at buksa er luftig. Lang nok til at sola ikkje svir den tynne huda og til å dekke knea når småsteinar og kvistar spenner bein på vetlesysta.
Nydelig fin denne buksen også. Herlig med epler på :) Ja, det kommer jo en tid da ungene helst ikke vil ha mors hjemmesydde klær på, så du får kose deg med søm til denne unge damen i noen år framover nå….
For en fin bukse :)
Herlig og sommerfrisk!
Hei – linket til forklekjolen din her : http://www.kreativnorge.blogspot.com kommer ut i morgen. tone